6 motiverende tips voor lichaamspositiviteit

"Het is oké om af te willen vallen of je uiterlijk te veranderen, maar wat verkeerd is, is te denken dat je daardoor ineens van jezelf gaat houden."

Het begon allemaal toen ik ongeveer 9 of 10 jaar oud was. Toen werd ik me ervan bewust dat ik anders was dan de 'schoonheidsstandaard'. Maar dat is heel normaal (hoewel het achteraf belachelijk lijkt) - mensen beginnen hun perceptie van aantrekkelijkheid en acceptatie al in hun vroege jeugd te vormen. Feedback van je familie of vrienden draagt bij aan deze constructie van je lichaamsbeeld, en de manier waarop je daarop reageert maakt een heel verschil. Ik leefde in een gezin met oudere broers en zussen die constant de spot dreven met mijn haar of mijn lichaam om er om te lachen. In plaats van erom te lachen, geloofde ik het. Dat gevoel van schaamte over hoe ik eruit zag kwam in golven door de jaren heen, soms duurde het weken, andere keren duurde het maanden. Ik bereikte een punt dat ik gewoon iemand anders wilde zijn en als kind liet ik mijn verbeelding dat vaak voor me doen.

De harde waarheid is dat ik mezelf in een spiraal van zelfhaat liet belanden omdat ik mezelf vergeleek met hoe andere mensen eruit zagen en me iets te veel aantrok van wat mensen zeiden. Maar ik was een kind, ik wist niet beter. Let wel, ik was geen kind dat gepest werd op school en mijn broers en zussen bespotten me ook niet elke dag. Maar elke negatieve opmerking over mijn uiterlijk, zelfs een vriendelijke waarschuwing over een stukje sla op mijn tanden, bracht me uiteindelijk in verleiding. Ik ben ongeveer tien jaar niet meer naar het strand geweest. "Oh, verdomme nee, ik laat dit lichaam nergens zien". Ik knipte mezelf uit elke foto die er van me bestond uit een bepaalde periode dat ik mezelf het meest haatte.  

Maar toen ik op de middelbare school kwam, had ik het gevoel dat ik hier iets aan moest doen. Geïnspireerd door make-overshows op tv en in tijdschriften, lag de oplossing al die tijd voor mijn neus. Ik moet gewoon wat make-up opdoen, mezelf een beetje uithongeren, en dan komt het allemaal goed. Dus ik stopte met mezelf te verstoppen onder lagen kleding en in plaats daarvan nam ik me voor om mijn haar elke dag steil te maken, een paar extra kilo's kwijt te raken, wat leuk zittende kleren aan te trekken en "boem" er gebeurde een wonder - de opmerkingen "je ziet er goed uit" begonnen binnen te komen, mijn broers en zussen stopten met de spot (misschien omdat ze al oud genoeg waren om niet meer met het jongere zusje te spelen), jongens begonnen me op te merken en toen begon ik in te zien dat oké, ik was niet perfect... maar ik was ook niet zo slecht.

 

Zaak opgelost toch? Het is allemaal in orde nu. Nou, niet echt.

Na een tijdje was dit niet genoeg. Ik hield de lat van zelfvertrouwen en eigenwaarde alleen hoog zolang niemand iets slechts over me zei. Maar de realiteit is dat wat mensen zeiden of niet zeiden, niet mijn enige trigger was. Eén "slechte foto" van mij zou al genoeg zijn om me weer in het gat te doen belanden. In een oogwenk was ik weer niet goed genoeg, mijn benen waren nog steeds te dik, mijn neus was te aardappelachtig, mijn gezicht te rond. Hoezeer de mensen om me heen me ook 'goedkeurden', ik was het gewoon niet. Ik internaliseerde deze zelfhaat zo erg dat het me niet zou verbazen als mensen die mij kennen dit groot nieuws zouden vinden. Maar het probleem is dat dit escaleerde tot een punt waar het nog diepere problemen begon te triggeren, en andere diepere problemen begonnen deze problemen nog meer te triggeren - een echte gigantische sneeuwbal van problemen.

Na jaren van strijd, had ik er op een gegeven moment genoeg van en besloot ik dat ik los wilde breken. Nu ik me meer op mijn gemak voel met mijn lichaam, besteed ik minder tijd aan mezelf haten en besteed ik deze tijd aan belangrijkere dingen. Een van de dingen, hoewel super klein merkte ik deze dagen, is dat ik 's morgens veel sneller klaar ben omdat ik niet meer elke dag een ton make-up draag. Ook al ben ik door de zomer een kilo of twee aangekomen en heeft mijn couperose besloten om constant op te flakkeren. Dit is geen bewuste beslissing om mezelf of iemand anders iets te bewijzen. Ik heb gewoon niet meer het gevoel dat ik mijn imperfecties moet verbergen. 

Maar hoe kon dit zomaar gebeuren?

Nou, om te beginnen, dat deed het niet. Het ding met body positivity is dat het een reis is. Een reis waar je leert te begrijpen en een betere relatie met jezelf op te bouwen. En dat kost tijd. Ik heb nog steeds wel eens slechte gedachten, het is niet zo dat ik elke dag mijn spiegelbeeld lik. Sommige dagen voel ik me mooi, andere dagen niet. Maar het verschil is dat ik me niet meer laat opslokken door die kritische gedachte. Het is maar tijdelijk.

Onthoud dat lichaamsacceptatie niet alleen het accepteren van je uiterlijk is. Het is ook belangrijk om je hele zelf te accepteren, niet alleen wat je ogen kunnen zien. Wat voor mij werkte, is dat ik me naar binnen begon te richten, en me niet obsedeerde met het plakken van pleisters om te onderdrukken wat me dwars zat. Mijn mindset was het enige dat me zou bevrijden. Dit is de basis van alles. Het is oké om af te willen vallen of je uiterlijk te willen veranderen, maar wat verkeerd is, is om te denken dat je daardoor ineens van jezelf gaat houden. Afvallen zou nooit het enige doel moeten zijn. Het doel is om je perspectief te veranderen naar je ziel en niet naar je gewicht.  

Elke reis is anders en andere factoren zoals geestelijke gezondheid kunnen ook een rol spelen bij zelfacceptatie en lichaamspositiviteit. Maar als je een paar dingen wilt proberen die je kunnen helpen op je zelf-liefdevolle reis...

Dit zijn de stappen die ik op de mijne neem en die al een heel verschil gemaakt hebben:

 

1. Vervang elk insta-perfect account voor inspirerende accounts op Instagram: in plaats van elke dag gefotoshopte tailles te zien die fastfood eten, zie ik nu alleen nog maar gezonde recepten, body-positive berichten, minimalisme, mindfulness, familie en vriendschap in mijn feed. Het doet wonderen!

2. Doe vaker aan zelfzorg: Doe iets leuks voor jezelf om wat liefde te tonen, zo vaak als je kunt. Een lekker bad, dagelijkse meditatie. Yoga is voor mij een geweldige manier om mezelf tot rust te brengen en contact te maken met mijn lichaam. Wat voor jou ook werkt, verwen jezelf af en toe.
   

   
   

3. Vergelijk jezelf niet met anderen: Jij bent jij, dus laat het zo zijn! Je bent geweldig op je eigen manier. Stel je een wereld voor waar iedereen hetzelfde was? Ik weet het: bo-ri-ng af.
   

   
   

4. Maak een lijst van wat je goed vindt aan jezelf en daag je negatieve gedachten uit door jezelf daaraan te herinneren: Wat maakt jou uniek? Vind de dingen die je leuk vindt aan jezelf en zeg dat vaker tegen jezelf, vooral op momenten dat je eraan twijfelt. Dit is iets waar ik soms nog steeds mee worstel, maar hé, het is een reis, weet je nog?
   

   
   

5. Omring jezelf met positieve mensen: Ik weet dat het voor mij hielp om mensen om me heen te hebben die het niet nodig vinden om me neer te halen om zichzelf beter te voelen. Deel uitmaken van een gemeenschap voor steun kan ook een geweldige manier voor hulp zijn. Maar gebruik mensen niet alleen voor goedkeuring. Goedkeuring kan verslavend worden en het verliest het punt van verbinding met jezelf. 
   

   
   

6.    Voel je niet slecht als je je slecht voelt: Ik kan niet genoeg benadrukken dat perfectie niet bestaat, ook niet als het op zelfliefde aankomt. Als je je soms slecht voelt, omdat iemand iets zei dat je kwetste, is dat oké. Dat betekent niet dat je faalt, het betekent dat je aan het leren bent. Dus leer ervan en ga door! 
   

Het is belangrijk te weten dat als je het moeilijk hebt en je weet niet hoe je ermee om moet gaan, je ook hulp kunt zoeken. Je hoeft niet 17 jaar te wachten zoals ik. Je staat er niet alleen voor. Soms kan zelfs een coach of een specialist een cruciale stap zijn om je te helpen van binnenuit te genezen. Onthoud alleen dat de worstelingen niet zomaar weggaan. Het herkennen en erkennen van deze gevoelens is de eerste stap naar herstel, de rest is helemaal aan jou!


Dus als je een heen-en-weer emotionele rit doormaakt, rebelleert tegen sociale normen die belachelijk zijn, maar ons nog steeds het gevoel geven dat we het niet verdienen om van onszelf te houden om wie we zijn, blijf dan sterk! Je hebt dit!

Article written by Laís Oliveira

@laisolvrx

Andere blogs die je misschien leuk vindt:

• Health Coach Kait Malthaner

• Antonie Bartels founder of Keto Fit